కంచె దాటిన భావాలు

నిన్న కంచె సినిమా 
ఒక పక్క ప్రేమ కథ
మరో పక్క యుధ్ధ సన్నివేశాలు
ఇదీ సినిమా
మధ్యలో కులాల ఆభిజాత్యం పై పోరు

నాగబాబు కొడుకు బానే వున్నాడు ఆ చరణ్ కంటె
కథలో యేదో కొత్తదనం ఉన్నప్పుడు మరేవీ దృష్టికి రావు
కానీ ఈమధ్య ప్రేమ అంటేనే విసుగ్గా వుంది
యేదో ఆ భాగాన్ని కాస్త లో అయిపోగొట్టొచ్చుగా అనిపించింది.
అయినా అలా ప్రేమించి గొడవలు తప్ప యేం బావుకున్నారు
ఆఖరికి ఆ పిల్ల చచ్చే పాయె..
ఆ ఫైటింగ్ కూడా హీరో అమ్మాయి వాళ్ళ అన్న కొట్టుకున్నారు తప్పించి
ఇంక విపరీత రక్త పాతాలేవీ లేవు..
అయినా అన్నాళ్ళు పెంచి పెద్ద చేసిన పెద్దవాళ్ళు
తనతో పాటు పెరిగి తన జీవితం కోసం తాపత్రయ పడే అన్న ను మించి
ఆ అబ్బాయిలో యేం చూసిందో నాకు తెలీలేదు
బహుశా love at first sight కామోసు

యుధ్ధం సన్నివేశాలు నాకు నా గతాన్ని గుర్తు చేశాయి
మా అయ్య నన్ను ముక్కూ మొహం తెలీని 
మా ఆయనతో పెళ్ళి చేసి పంపించేశాక
(ఏదో పెళ్ళిచూపుల్లో చూసిందే)
చాలా దిగులు పడిపోయారట
వాడు రాధను బొంబాయిలో అమ్మేస్తాడేమో నని
అందరినీ బతిమలాడేవాళ్ళట 'ఒకసారి వెళ్ళి చూసి రమ్మనీ
కానీ మా అక్కలూ అన్న యెవరూ పట్టించుకోలేదు..

మా ఆయన Airforce లో కాపుల్ అప్పట్లో..
మహరాష్ట్రలో ఉద్యోగం..
ఆ అమ్మ అనారోగ్యం తో బేజారైపోయిన మా పెద్దవాళ్ళు
చివరకు వచ్చేసరికి నా పెళ్ళి విషయంలోను 
అశ్రధ్ధ వహించారు
యేదో ఒక సంబంధం చూసి పెళ్ళిచేసి పంపించేశారు
ఆఖరికి మా అత్తగారిల్లు బెంగుళూరులో వుంది
ఒక్కరూ వచ్చి చూడలేదు
వాళ్ళు ఎవరు ఎట్లావాండ్లు అని

నేనొక్కదాన్నే అత్తవారింట్లో అడుగుపెట్టాను
తోడు కూడా ఎవరూ లేరు..
కేవలం అయ్య అమ్మల ఆశీ స్సులు వెనక వున్నాయేమో..

అక్కడంతా తమిళ లోకం
అదీ కాక చదువుకున్న దాఖలాలు ఎవరికీ లేవు
ఒకరోజు మా చిన్న మరిది 
యేదో తమిళ పదనుడికట్టు ఫిలప్ చేస్తున్నాడు
'అప్పా బ్రహ్మ పొండాటి యారు..?'
అని అడిగాడు
'ఆ .. బ్రహ్మ పొండాటి యా ..?
యెన్నమో ఎనకు తెరియాదు 
ఉంగ అమ్మకు కేళు .."
అన్నారు మా మామగారు
ప్రశ్న మా అత్తగారిని చేరింది
'పోడా .. ఉనకు వేరె వేల ఇల్లియా..?'
అని ఆమె కసిరింది
ఇంక అన్నలూ చెల్లెళ్ళూ ఎవరు ఆ రహస్యాన్ని విప్పలేక పోయారు
అంతా చూస్తున్న నాకు
గుండెల్లోంచి దుఃఖం ఎలా తన్నుకొచ్చిందంటే

'బ్రహ్మ పొండాటి యారో కూడా తెలియని కుటుంబంలోకి నేను వచ్చిపడ్డాను అని అర్థమయ్యి 
గుండెలవిసేలా ఏడ్చాను
మా అయ్య సరస్వతీ పుత్రుడు..
మా ఇల్లు కళలకు నిలయం
మా అమ్మ రామాయణాన్ని నర నరాన జీర్ణించుకున్న తల్లి
కానీ నా జీవితం చూడండి ఎలా మిగిలిందో..

ఇంక నేను సాలె గూటిలో చిక్కిన కీటకంలా విల విల లాడాను
చూసి చేసిన నా పరిస్తితే ఇలా వుంటే
ఇంక ప్రేమించిచేసుకున్న వారి విషయం ఎలా వుంటుంది..


అమ్మ లేదు
ఇంటిదగ్గర అయ్యను వదిలి వచ్చానని బాధ
ఇక్కడ అయ్య కూడ నా ఎడబాటును తట్టుకోలేక బాధపడేవారు
తల్లి తండ్రీ తానే అయి
యేవేవో బుధ్ధులు ఉత్తరాలలో చెప్పేవారు
అప్పటికి నా పుట్టింటి ద్వారాలు మూసుకుపోయాయినాకు
మా వదిన నన్ను రానీదని అర్థమైపోయింది
మా అయ్యను పైకి పంపించే ప్రయత్నాల్లో ఉందామె..
ఇంక చావైనా బతుకైనా ఇదే
అన్న నిశ్చయానికొచ్చాను..

పెళ్ళయి మూడు నెలలయ్యింది
అయ్యను ఎప్పుడూ విడిచి వుండని నాకు 
కలలో అయ్య వచ్చేవారు
అయ్యదగ్గరికి పోతానని అడిగాను
ఏ కళనున్నారో మా ఆయన ఒప్పుకున్నారు
మా ఇంట్లో దిగబెట్టారు
అర్ధరాత్రి లేచి అయ్యా అని ఏడుస్తుంది
అని తన తమిళ తెలుగులో చెప్పారు
మా అయ్య ఎంతో సంతోషపడ్డారు

అమ్మ లేని పుట్టిల్లు అనుభవాలన్నీ చవిచూసి
తిరిగి మా ఆయనతో వెనుదిరిగాను
ఎవరికీ సెండ్ ఆఫ్ ఇవ్వని మా అయ్య
రిక్షా వరకూ వచ్చి చెయ్యి ఊపుతుంటే
నాకు గుండె మెలిపెట్టినంత బాధ
ఎవరు చెప్పారు పెళ్ళి చేసుకు తీరాలని.. 

ఆ.. 

కొద్ది రోజులకు నేను మా ఆయనతో 
మహారాష్ట్ర లోని ఓజార్ అనే గ్రామం చేరుకున్నాను..
అక్కడ కంచె సినిమాలో చూపించినటువంటి వాతావరణాన్ని చూశాను
మేము ఒక రూములో వుండేవాళ్ళం
అందులోన వంట పడక అన్నీ ఒకే రూము
కిటికీ లోచీ ప్రపంచం చూడడం
మా ఆయన జీతం 2,500
అందులో సగం అందుకున్న వెంటనే 
వాళ్ళ ఇంటికి పంపేసేవారు 
నేను బిచ్చ గత్తె కంటే కొంచెం ఎక్కువ అంతే .. 
నాకు రెండు పూటలా ఇంత తిండి పెట్టండి చాలు అనేదాన్ని 
చీరలు అవీ కొనుక్కోవాలనే కోరికలే వుండేవి కావు .. 
మనసంత నిస్తేజం 
అమ్మ లేదు  
అయ్యా ముసలివారు 
ఇంక అశ లేం  వుంటాయి .. 

చుట్టూ మరాఠీ భాష
అన్ని  భాషల వాళ్ళు Airforce లో వుండేవాళ్ళు 
కానీ అందరినీ కలిపేది హిందీ మాత్రమే..

పొద్దున ఏడు గంటలకళ్ళా సైరన్ మోగేది
అందరూ రెడీ అయ్యి వెళ్ళిపొయ్యేవాళ్ళు
యూనిఫాం స్కై బ్లూ షర్టూ.. నేవీ బ్లూ ప్యాంట్, నల్ల షూస్, నెత్తిపై క్యాప్
అదీ
కిటికీ లోంచీ చూస్తే వందలు వందల మంది
యూనిఫారమేసుకుని సైకిళ్ళలో స్కూలుపిల్లల్లా పోతూ కనిపించేవారు
అక్కడక్కడా మాత్రమే స్కూటర్ లు కనిపించేవి..

మధ్యాన్నం రెండూ మూడు వరకు మాత్రమే డ్యూటీ
మా ఆయన ఎలక్ట్రికల్ అంటే యుధ్ధ విమానాలను చెక్ చేసేవారంట
ప్రతిరోజూ విమానాలను చెక్ చేయాలి తరువాత పైలెట్ తీసుకెళ్తారు
ఒక చోటి నుంచీ మరో చోటికి డ్యూటీపై యుధ్ధ విమానాల్లోనే వెళ్ళేవారు
సినిమాలలో చూపించినట్లు యుధ్ధం వచ్చినప్పుడు 
ఎలా ఎదుర్కోవాలని ప్రాక్టీసు 
వారానికి ఒక సారి వుంటుంది
గుంతలలోంచీ గోడల చాటునుంచీ అప్రమత్తంగా వుండటం..
పదిహేను రోజుల కొకసారి 
Airforce quarters వాళ్ళందరు లైట్లు ఆర్పేయమని ఆదేశాలిచ్చేవారు
అసలే చుట్టు అడవిని పెంచి మధ్యలో వుంటుంది ఆ ప్రాంతమంతా
యుధ్ధ విమానాలు ఎత్తునుంచీ ఎగురుతూ ఒక్కసారి వేగంగా కిందకు వచ్చి మళ్ళీ పైకి వెళ్ళిపోయేవి
అది బాంబులు వేసే ప్రాక్టీసు పైలెట్లకు
ఆ రోజు కనీసం పదిసార్లన్నా అలా జరిగేది
ఒకసారి యుధ్ధ విమానం వేగంగా కిందిదాకా వచ్చి మళ్ళీ పైకెళ్ళిపోతే భయంకరమైన శబ్దం
ఆ శబ్దంతో నా గుండెలవిసిపొయ్యేవి
నేను రెండుచెవులు గట్టిగా మూసుకునేదాన్ని
పైగా అప్పుడు యుధ్ధమొస్తుంది ఇప్పుడు యుధ్ధమొస్తుంది అని ఊహాగానాలు

మా ఆయన యుధ్ధమొస్తే నేనొక్కడినే పోతాను
మీరు ఊరెళ్ళిపోండి అనేవారు
కానీ నేను అంగీకరించేదాన్ని కాదు
చావైనా బతుకైనా మీతోనే
వుంటే అందరం వుంటాం 
పోతే అందరం పోతాం
అనేదాన్ని
అప్పటికి మాకు ఇద్దరు మగపిల్లలు
ఇక quarters లో
చుట్టూ అడవి 
ఎప్పుడూ  పాములు..తేళ్ళు..
మనం ఇక్కడ కుక్కలు చూస్తాం . . 
కానీ అక్కడ మాకు నక్కలు
నెమళ్ళు 
మాకు కనిపించేవి
వానా కాలం వస్తే 
మా quarters లో పురివిప్పిన నెమలిని 
ఎన్నో సార్లు నేను చూసాను..

విపరీతమైన చలి మైనస్ లోకి వెళ్ళిపోయే చలి 
ఢిల్లీ దగ్గర ఆగ్రాకు మారాక
ఆగ్రాలో తాజ్మహల్ 
ఎవరొచ్చినా తాజ్మహల్ చూపించడం ఆనవాయితీ
ఎప్పుడూ తెల్ల జాతి వాళ్ళు పొట్టి పొట్టి బట్టలేసుకుని
చూడడానికి వచ్చి కనిపించేవారు
నాకు తాజ్ మహల్ లాగానే వారి ఒళ్ళు తెల్లగా నున్నగా అందంగా కనిపించేది
బహుశా నేనూ మగకళ్ళతో చూశానేమో..

మా ఆయన ఫ్రెండ్ వాళ్ళింటికి భోజనానికి వెళ్ళాం ఓ రోజు 
బహుశా అది నాలుగో అంతస్తు 
తింటూ వుండగా దూరంగా పెద్ద శబ్దం 
 ఆందోళన గా అందరు కిటికీ లోంచి చూసారు 
విమానం పేలిన శబ్దం అది .. 
అప్పుడే అ త ను భోజనం వదిలి యునిఫామ్ వేసుకుని 
గబా గబా వెళ్లి పోయాడు .. 

వాళ్ళు నలుగురు కూచుని మందేస్తూ మాట్లాడుకున్నా 
యుద్ధం లో ఎలా చేయాలి 
అనే  మా మాట్లాడుకునేవారు..తప్ప
పారిపోవాలని కాదు
ఒకవేళ VRS తీసుకుని బయటికి వచ్చినా
ఎప్పుడైనా యుధ్ధం వచ్చి వాళ్ళ Airforce పిలిస్తే మళ్ళీ యుధ్ధానికి వెళ్ళి యుధ్ధం చేయాలనే ఆరాటపడేవాళ్ళు
ఓ కన్నడ స్నేహితుడు 'ఇర్లికి  ఆగల్ల కణ్ణో' అనేవాడు..  

మేం హైదరాబాద్ వచ్చినా మా ఆయన గుజరాత్ లో పనిచేసారు 
అక్కడ లాతూర్ భూకంపం వచ్చినపుడు సేవ చేసారు 
కార్గిల్ యుధ్ధం నా జీవితంలొ ఒక మరిచిపోలేని అనుభవం
ఆయన అక్కడా నేనిక్కడా
తొమ్మిదినెలల కడుపుతో ఇద్దరు పిల్లల్ని పెట్టుకుని ఒంటరిగా

టీవీ చూస్తూ చనిపోయిన ప్రతి సైనికునిలోనూ మా ఆయనను చూసుకుని
నేను తల్లడిల్లిపోయేదాన్ని
ఆయన క్షేమ వార్త తెలియక
ఆ దేవుని దగ్గర దీపాలు వెలిగించి మా ఆయనను రక్షించమనై వేడుకునేదాన్ని..
ఏర్ ఫోర్స్ డే  రోజు విమానాల విన్యాసాలు .. 
ఒక్కో విమానాల ప్రదర్శన లో 
ఒక్కో యుద్ధ విమానాన్ని దాని నైపుణ్యాన్ని ప్రత్యేకతలను వివరిస్తుంటే వాటిని దగ్గరినుంచి  చూ డ టం 
అన్నీ మంచి అనుభవాలే .. 
విమానాల లోకి మనల్ని అనుమతిస్తారు 


సినిమా చెప్పడానికి వచ్చి 
మొత్తం మా సినిమా చెప్పేసాను
ఆ .. ఏం చెబుతున్నాను..??
కంచె సినిమా పోయి పోయి యేమో ఐపోయింది
కానీ నాకు జ్ఞాపకం ఉన్న ..పట్టేసిన డైలాగులు
''అయితే సన్యాసంలో ..
లేకపోతే సైన్యంలో కలవమన్నారు
సన్యాసంలో కలిస్తే యేమొస్తుంది బూడిద ..
అని సైన్యంలో కలిసాను
కానీ ఇక్కడ నేనే బూడిద అయిపోయేలాగున్నాను''

''ఆడతనం ఒక్కో దేశంలో ఒక్కోలాగ వుంటుందని అనుకున్నాను.. 
కానీ అమ్మతనం యేదేశంలోనైనా ఒక్కటేఅని తెల్సిందమ్మా..''
''ఒక శత్రువు కైనా పిండం పెడితే 
అమ్మకు దండం పెట్టినట్టే ..''
లాంటి కొన్ని డైలాగులు అవసరాల రామకృష్ణ కు ఇచ్చారు 
బాగున్నాయి .. 
ముఖ్యంగా ఒక జర్మన్ యువతి 
సైనికులను రక్షించడానికి తన అభిమానాన్ని అడ్డం పెట్టడం నచ్చింది ..