అప్పుడప్పుడూ విశ్వనాధ సత్యనారాయణగారు మా ఇంటికి వచ్చేవారట..
కల్ప వృక్షం వ్రాసే టైం లో రామాయణ చర్చలూ జరిగేవట..
కానీ మా అయ్య మూడీ..
ఎవరొచ్చినా కొంచెం సేపు మాట్లాడి..
మీ అమ్మ వంట ఇంట్లో వుంది పో అని చెప్తారు..
అలానే విశ్వనాధకూ జరిగేదట..
విశ్వనాధవారితో నూ కొంచెంసేపు మాట్లాడి..
అమ్మ దగ్గరికి పంపేవారట..
మా అమ్మ అందరికీ అమ్మే..
వచ్చినవాళ్ళు పెద్దైనా .. చిన్నైనా..
వాళ్ళను చల్లగా మా అమ్మకు తగిలించి..
తన వ్యాసంగం చూసుకుంటారు..
ఆయన వంట ఇంటికి వెళ్ళి పీట వాల్చుకుని
అమ్మతోనూ చర్చలు సాగించేవారట.
తొమ్మిది గజాల చీర మడిచార పోసి కట్టి
ఆ కొంగును భుజం చుట్టూ కప్పుకున్న ఒక సగటు ఇల్లాలు..
విశ్వనాధతో రామాయణ హృదయాన్ని ..
వాల్మీకి వర్ణనా గరిమనూ...
రామచంద్రుని ధర్మాచర ణనూ .. మాట్లాడేది..
మా ఇంటికి వచ్చే శిష్యులు, భక్తులు, సాహిత్యకారులు .. అందరికీ..మా అమ్మ
మీరు వేయి పడగలు చదివారా..
చదవండి అని చెప్పేదట..
ఈ నడుమ గూగుల్లో విశ్వనాధ ఫోటోలు..
చూస్తే అంతటి మహాకవి
ఎంత నిరాడంబరంగా ఉన్నారు.. అనిపిస్తుంది..
