పుట్టపర్తి సాహితీ సుధకు
వెన్ను దన్నుగా నిలిచిన శ్రీశైలం గారి గొంతు ఇక వినిపించదు..తానే ఫోన్ చేసి డీటైల్స్ జిరాక్స్ కాపీ తో సహా అందించే ఆ మంచి హృదయాన్ని ఆ దేవుడు ఎందుకు తీసుకు పోయాడు..
దేవుడు మంచి మంచి పూలు యేరుకుంటాడట..
అంటే పూల వంటి మనుషులను .
మంచి మనుషులను,,
మరి మంచి మనుషులు ఇలా హఠాత్తుగా మాయమైపోతే..
లోకంలో చెడే మిగిలిపోతుంది..
దేవుడా ఏమిటీ అకృత్యాలు ..
మా అయ్య శిష్యులు
రామావఝ్ఝుల శ్రీశైలం గారు పరమ పదించారు..
మనసు దుఃఖంతో మూల్గుతోంది..
మాకు తండ్రి దిశగా మార్గాన్ని చూపిన మహనీయుడాయన..
మాకోసం మా తండ్రి జ్ఞాపకాల నిధిని దాచిన ఉదాత్తుడాయన..
నాగక్కయ్యాతన wall పై విషాదం పలికించింది..
దాని బ్లాగ్ లోకి వెళ్ళిన నాకు దుఃఖం ఆగలేదు..
వెంటనే ..
అక్కయ్యా మనకు దిక్కెవ్వరే ..?? అని కామెంట్ పెట్టాను..
ఆ వాక్యం నన్ను గతం లోకి తీసుకెళ్ళింది..
అవి మా అమ్మ మంచం లో ఉన్న రోజులు..
అయ్య కడపలో ..
అమ్మ మరి కొందరు మద్రాసులో
అప్పట్లో మద్రాసు తప్ప
వైద్య సదుపాయాలకు మరి వేరే దిక్కులేదు..
అక్కయ్యలు అప్పుడప్పుడూ వచ్చిపోతున్నారు..
ఆస్పత్రిలో అమ్మ శిష్యులు అండ్ కొడుకూ అయిన సుబ్రమణ్యం అన్నయ్య నేను..
నాకు పదిహేడు వయసు..
నాకు వంట రాదు..
ఏదో ఒకటి వండేదాన్ని
తిరుమల తిరుపతి వారి రూముల్లో ఉండేవాళ్ళం...
తమిళం రాదు.
సిటీ బస్సులో ప్రయాణం..
దిగే స్టాపు.. ఎక్కేస్టాపు తెలుసు అంతే...
చేతిలో పది వుంటే ఎక్కువ...
అమ్మకు బ్రెయిన్ కాన్సర్..
చేతులు కాళ్ళు .. మాట పడిపోయింది..
ఊరికే చూస్తూ ఉంటుందంతే..
అప్పుడప్పుడూ మాట్లాడుతుంది ఒకమాట అంతే..
మా రెండవ అక్కయ్య నేను ఊరెళ్ళిపోతానని గొడవ చేసి వెళ్ళిపోయింది..
అన్నయ్య బతిమాలాడు
ఇంకా కొన్ని రోజులుండమని..
అన్నయ్య అంటే సొంత అన్నయ్య కాదు..
కొడుకు గా పెరిగిన ఒక కోమటి వాడు ..
మానస పుత్రుడు ..
కానీ వినలేదు..
నా సంసారం చూసుకోవాలంది..
అక్కయ్యను స్టేషన్ లో దిగబెట్టడానికి
అన్నయ్య వెళ్ళాడు..
అప్పుడు నా కర్థమైంది..
నేను అమ్మ ఉన్నామంతే..
అప్పుడు నాకు ఏడుపు వచ్చింది..
అమ్మా మనకెవరు దిక్కు..
అమ్మా మనకెవరు దిక్కు ..
చెప్పమ్మా..
మనకెవరు దిక్కు అంటూ
అమ్మ పెదవులను నా వేళ్ళతో గబ గబా కదిలించాను..
ఆ మాట అమ్మ బ్రెయిన్ కు చేరింది..
అంతే..
అమ్మ పెదవి విప్పింది..
మనకు దేవుడే దిక్కమ్మా..
అవును మనకు దేవుడే దిక్కు...
అంది..
పుట్టపర్తి వంటి గొప్పవానికి భార్య అయి
రామాయణ పారాయణలు అనేకంగా చేసి..
తన జీవౌన్నత్యాన్ని పెంచుకున్న అమ్మ
అంతే ..
తర్వాత మెదడు మూగబోయింది..
మాటలేని స్థితిలోకి వెళ్ళిపోయింది..
పుట్టపర్తి అనూరాధ..
వెన్ను దన్నుగా నిలిచిన శ్రీశైలం గారి గొంతు ఇక వినిపించదు..తానే ఫోన్ చేసి డీటైల్స్ జిరాక్స్ కాపీ తో సహా అందించే ఆ మంచి హృదయాన్ని ఆ దేవుడు ఎందుకు తీసుకు పోయాడు..
దేవుడు మంచి మంచి పూలు యేరుకుంటాడట..
అంటే పూల వంటి మనుషులను .
మంచి మనుషులను,,
మరి మంచి మనుషులు ఇలా హఠాత్తుగా మాయమైపోతే..
లోకంలో చెడే మిగిలిపోతుంది..
దేవుడా ఏమిటీ అకృత్యాలు ..
మా అయ్య శిష్యులు
రామావఝ్ఝుల శ్రీశైలం గారు పరమ పదించారు..
మనసు దుఃఖంతో మూల్గుతోంది..
మాకు తండ్రి దిశగా మార్గాన్ని చూపిన మహనీయుడాయన..
మాకోసం మా తండ్రి జ్ఞాపకాల నిధిని దాచిన ఉదాత్తుడాయన..
నాగక్కయ్యాతన wall పై విషాదం పలికించింది..
దాని బ్లాగ్ లోకి వెళ్ళిన నాకు దుఃఖం ఆగలేదు..
వెంటనే ..
అక్కయ్యా మనకు దిక్కెవ్వరే ..?? అని కామెంట్ పెట్టాను..
ఆ వాక్యం నన్ను గతం లోకి తీసుకెళ్ళింది..
అవి మా అమ్మ మంచం లో ఉన్న రోజులు..
అయ్య కడపలో ..
అమ్మ మరి కొందరు మద్రాసులో
అప్పట్లో మద్రాసు తప్ప
వైద్య సదుపాయాలకు మరి వేరే దిక్కులేదు..
అక్కయ్యలు అప్పుడప్పుడూ వచ్చిపోతున్నారు..
ఆస్పత్రిలో అమ్మ శిష్యులు అండ్ కొడుకూ అయిన సుబ్రమణ్యం అన్నయ్య నేను..
నాకు పదిహేడు వయసు..
నాకు వంట రాదు..
ఏదో ఒకటి వండేదాన్ని
తిరుమల తిరుపతి వారి రూముల్లో ఉండేవాళ్ళం...
తమిళం రాదు.
సిటీ బస్సులో ప్రయాణం..
దిగే స్టాపు.. ఎక్కేస్టాపు తెలుసు అంతే...
చేతిలో పది వుంటే ఎక్కువ...
అమ్మకు బ్రెయిన్ కాన్సర్..
చేతులు కాళ్ళు .. మాట పడిపోయింది..
ఊరికే చూస్తూ ఉంటుందంతే..
అప్పుడప్పుడూ మాట్లాడుతుంది ఒకమాట అంతే..
మా రెండవ అక్కయ్య నేను ఊరెళ్ళిపోతానని గొడవ చేసి వెళ్ళిపోయింది..
అన్నయ్య బతిమాలాడు
ఇంకా కొన్ని రోజులుండమని..
అన్నయ్య అంటే సొంత అన్నయ్య కాదు..
కొడుకు గా పెరిగిన ఒక కోమటి వాడు ..
మానస పుత్రుడు ..
కానీ వినలేదు..
నా సంసారం చూసుకోవాలంది..
అక్కయ్యను స్టేషన్ లో దిగబెట్టడానికి
అన్నయ్య వెళ్ళాడు..
అప్పుడు నా కర్థమైంది..
నేను అమ్మ ఉన్నామంతే..
అప్పుడు నాకు ఏడుపు వచ్చింది..
అమ్మా మనకెవరు దిక్కు..
అమ్మా మనకెవరు దిక్కు ..
చెప్పమ్మా..
మనకెవరు దిక్కు అంటూ
అమ్మ పెదవులను నా వేళ్ళతో గబ గబా కదిలించాను..
ఆ మాట అమ్మ బ్రెయిన్ కు చేరింది..
అంతే..
అమ్మ పెదవి విప్పింది..
మనకు దేవుడే దిక్కమ్మా..
అవును మనకు దేవుడే దిక్కు...
అంది..
పుట్టపర్తి వంటి గొప్పవానికి భార్య అయి
రామాయణ పారాయణలు అనేకంగా చేసి..
తన జీవౌన్నత్యాన్ని పెంచుకున్న అమ్మ
అంతే ..
తర్వాత మెదడు మూగబోయింది..
మాటలేని స్థితిలోకి వెళ్ళిపోయింది..
పుట్టపర్తి అనూరాధ..
