పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులు అయ్యగా

అయ్య సాహిత్య జీవితాన్ని..

ఆధ్యాత్మిక జీవితాన్ని ..

ఇప్పటికి ఎన్నో పోస్ట్ లల్లో చెబుతున్నాను.
ఇప్పుడు ఒక కూతురుగా..

 అయ్యతో నా అనుబంధాన్నీ ప్రేమనూ చెప్తాను.
అవి నా జీవితంలోనే మధురానుభూతులు..
అంత గొప్ప అయ్యకు..

చిట్ట చివరి కూతురుగా పుట్టడం..

ఒక విధంగా అదృష్టమూ..

మరో విధంగా దురదృష్టమూ..
నేను చూసిన అయ్య ..

పూర్తిగా ఒక మహా పండితుడుగా..

సాహిత్య వేత్త గా..

సంగీత నిధి గా..

పరిపూర్ణత్వాన్ని పొందిన వ్యక్తి..
 

కానీ ..

ఒక విధంగా ..

అక్కయ్యలు అదృష్ట వంతులు..
వారు అయ్య క్రమ క్రమాభివృధ్ధినీ 
అయ్య సంఘర్షణనూ చూసిన వాళ్ళు..
అయ్య వేసిన ప్రతి అడుగు వెనక..

కష్ట సుఖాలను అనుభవించిన వాళ్ళు..

అయ్య హిమాలయాలకు పోయిన రోజులలో ..

అమ్మ ముగ్గురు పిల్లలను పెట్టుకుని ..

ఈ కఠిన జగత్తులో ఎలా ఈదిందీ..
తిరుచానూరులో ఉన్నప్పుడు..

అయ్య రాక కోసం డబ్బు కోసం ..

ఎలా ఎదురు చూసిందీ..
నా కంటే ఎక్కువ ..

వారి కన్నీరు చారికలు చెబుతాయి ..

ఆ ఎడబాటు లోని వేదనను..

ఒక అదృష్టమేమంటే..

అయ్య నారాయణ మంత్రాన్ని..

ఇప్పుడు అమ్మ

 ఎంత గట్టిగా పట్టుకున్నారో ..
ఇంట్లో అమ్మ రామాయణాన్నీ..

 రామయ్యనూ ..

అంత గట్టి గానూ తన పట్టులో బిగించింది..

అయ్యకు ఢిల్లీ లో పసిరికలు ..
జాబు లేదు జవాబు లేదు..
తన సంగీతమూ..

 తన సాహిత్యమూ..

 తన సాధనా ..
అయిన తరువాత ..

ఎప్పుడైనా గుర్తుకు వస్తే..

అప్పట్లో అమ్మ

భార్యా పిల్లలు అయ్యకు గుర్తుకు వస్తారు..
 

పంపితే డబ్బు పంపుతారు..

లేక పోతే లేదు..
అమ్మ ఆ రోజులలో..

 సంవత్సరాలు ..

సంవత్సరాలు ..

బొరుగులు తిని..

మంచినీళ్ళు తాగి బ్రతికిందట..
అన్నం గిన్నం పిల్లలకు పెట్టి..

ఒక రోజు..

ఈన యెప్పుడు వస్తారో ..

లేక డబ్బులు ఎప్పుడు పంపుతారో..

అని దిగులుగా ఆలోచిస్తూ వుందట..

అయ్యకు ఢిల్లీ లో పసిరికలు ..
జాబు లేదు ..

జవాబు లేదు..
తన సంగీతమూ..

 తన సాహిత్యమూ..

 తన సాధనా ..
అయిన తరువాత..

 ఎప్పుడైనా గుర్తుకు వస్తే..

భార్యా పిల్లలు అయ్యకు గుర్తుకు వస్తారు..
పంపితే ..డబ్బు పంపుతారు..

లేక పోతే లేదు..
 

ఒక రోజు తెల్ల వారు ఝాము ..

నాలుగూ నాలుగున్నర..
అమ్మ ముంగిటిలో కళ్ళాపి చల్లుతూ..

 దిగులుగా ఆలోచిస్తూ ఉంది.
ఈనకు పసిరికలు ..ఎలా ఉన్నారో ..?

అని.

ఇంతలో..

తెల్లని జుబ్బా ..

తెల్లని పొడవాటి గడ్డం..

ఒకాయన చీకట్లోంచీ నడచి వచ్చాడు..
అమ్మ దగ్గర ఆగాడు.
 

ఎందుకమ్మ దిగులు పడతావ్ ..?

ఆయన అక్కడ..

బాగానే ఉన్నాడు..
వస్తాడులే.. బాధ పడకు ..

అని చెప్పి
మళ్ళీ చీకటిలో కలిసి పోయాడు..
 

కాసేపటికి అమ్మ ఉలిక్కి పడింది.
ఎవరతను..
ఇంత తెల్ల వారి వేళ
నేను చెప్ప కుండానే
నా మనసు లోని విషయాన్ని గ్రహించి
స్వాంతన చెప్పి వెళ్ళి పోయాడు..
అసలు ఎవరబ్బా ..ఆయన..?
అని ..
అక్కడే ఉన్న ..

మా మూడవ అక్కయ్యను చూసి రమ్మని తరిమింది..
 

అప్పటికి అక్కయ్య ఏడేళ్ళ పిల్ల..

వెంటనే పరిగెత్తిన అక్కయ్యకు ..

ఆంత దూరం వెళ్ళినా..

ఆ తెల్ల బట్టలు..

తెల్లని గడ్డమూ 

ఆ అపురూపవ్యక్తి కనిపించలేదు..
ఇలాంటివి ఎన్నో..

మనం భగవన్నామం చేయాలంతే..
ఆయన మన వెంటే ఉంటాడు..
అంటుంది అమ్మ.

రాధమ్మ

నేను మా నాగక్కయ్యా ల టయానికి ..
ఇల్లు కొంత స్థిర పడింది..
అయ్య మానసికంగా జీవితంలోనూ కాస్త స్థిర పడ్డారు..
మా అమ్మ ముఖం లో నవ్వులొచ్చాయ్..
 

కానీ..
మనకా కష్టాల్లేవ్..
నేను అయ్య ముద్దుల కూతుర్ని..
నా ప్రతి మాటా ముద్దే..
ప్రతి చేష్టా ముద్దే..

కృష్ణుని రాధమ్మ పేరు నా కొచ్చింది.
అయ్య నా కోసం ఒక కీర్తన కూడా వ్రాసారు..
 ఏమమ్మ రాధా..
ఎన్నడు కరుణింతువమ్మ..
ఈ మాయా బంధమ్ముల
నెన్నడు వదిలింతువమ్మ..
నా ముందు తాళం వేస్తూ అయ్య ప్రేమగా పాడేవారది..

 

పెనుగొండలో ..

పక్కా హనుమంతా చర్యులు అని ..

ఒకాయన గొప్ప సంగీత విద్యాంసుడు. 

పాపం..

సంగీత పాఠాలు చెప్పుకొనేవాడు. 

పేరు మీకు తెలిసే వుంటుంది.. 

సంధ్యావందనం శ్రీనివాసరావ్ అని ..

వాడూ.. నేనూ ..

ఈ పక్కా హనుమంతాచార్యుల వద్ద..

సంగీతం ఆరంభించిన వాళ్ళం..

తరువాత..

ఆయనకు జీవనం జరుగక ..

కొక్కొండ సుబ్రమణ్యం

అనంతపురం పాయ..

అందువల్ల..

ఆయన వద్ద ..

సరళీ వరుసలూ ..

జంట వరుసలూ ..

అలంకారాలూ ..

యభై అరవై వర్ణాల వరకూ నాకు పాఠం చెప్పినారు.. 

వర్ణ సాధన ఎంత బాగా చేస్తే ..

స్వర విన్యాసం అంత బాగా వుంటుందని..

వారి ఊహ ..
 

అరియక్కుడి రామనుజయ్యంగార్

మా అమ్మ ఫిడేలు ఎక్కువగా వాయిస్తూ వుండేది. దానివల్ల ..

ఆయన వెళ్ళి పోయిన తరువాత..

ఆమె దగ్గర సంగీత సాధన మొదలు పెట్టినాను. 

ఆమె సుమారు ..

యాభై ..అరవై కృతులదాకా..

నాకు పాఠం చెప్పింది.

ప్రొద్దుటూరుకు వచ్చిన తరువాత..

పెద్ద జమాలు..

గొప్ప విద్వాంసుడు.. 

గొప్పగా ఫిడేలు వాయించేటటువంటి వాడు.. 

ఈ విద్యా విషయంలో ..

నా ఆశకు అంతు లేదని ..

ఇంతకు ముందే మీకు మనవి చేసి నాను. 

అందువల్ల ..

ప్రొద్దుటూరికి వచ్చిన తరువాత..

ఆయన దగ్గర సంగీత సాధన చేస్తూ..

సుమారు నూరు ..నూట యాభై కృతులు..

పాఠం చేసుకున్నాను. 

ఈ రేడియో వాళ్ళు వచ్చిన తరువాత ..

కొక్కొండ సుబ్రమణ్యం అని ..

రేడియోలో పని చేస్తూ వుండినాడు

మంచి విద్వాంసుడు.

అరియక్కుడి రామనుజయ్యంగార్

అతని దగ్గర కొన్ని కృతులు పాఠం చేసి నాను. 

ఈ రీతిగా ..

సుమారు అయిదు నూర్లు ..

ఆరు నూర్లు కృతులు ..

సంగీతంలో చక్కగా పాఠం చేసుకున్నాను. 

యాభై అరవై వర్ణాల వరకూ పాఠం చేసుకున్నాను

ఇంతకు మించి ..

అనేక మంది గొప్ప గొప్ప గాయకులను..

వినేటటువంటి అదృష్టం నాకు జీవితంలో పట్టింది. 

అరియక్కుడి రామానుజయ్యంగారేమి..

శెమ్మంగూడి శ్రీనివాసయ్యంగారేమి..

బాలమురళీ కృష్ణ ..

ఇప్పుడందరూ వింటున్నారు ..

నేనూ వింటున్నాను.

చాలా గొప్ప గొప్ప ..

విద్వాంసుల యొక్క కచేరీలువిన్నాను. 

సంధ్యావందనం శ్రీనివాసరావ్

సంగీతానికెప్పుడూ శ్రవణం ప్రధానం..

బాగా పాడ్తావు పోప్పా..

అని ఏదో అంటాను కానీ ..

మనస్ఫూర్తిగా అనేటటువంటి మాటకాదది. 

పైగా ..

అనంత కృష్ణ శర్మ గారి దగ్గర ..

సంధ్యావందనం శ్రీనివాసరావ్

అనేకములైన సంగీత విద్యా రహస్యములను నేర్చుకునేటటువంటి
అవకాశం నాకు ఏర్పడింది.  

ఆయన సంగీతంలో చాలా గొప్ప విద్వాంసుడు.

 సంగీత శాస్త్రంలో గొప్ప లాక్షణికుడాయన..

 ఈ రాగం యొక్క స్వరూపం ఇట్లే వుండవలె..

 ఇంతకంటే భిన్నంగా ..

ఈ రాగం యొక్క స్వరూపం వుండేదానికి వీలు లేదు

 అని అనంత కృష్ణ శర్మ చెబితే ..

గొప్ప గొప్ప విద్వాంసులంతా కూడా..

 ఆయన మాటకు గౌరవమిచ్చి ..

అట్లనే పాడేటటువంటి వాళ్ళు ..

చాలా గొప్ప విద్వాంసులు ..

నాకు చాలా సార్లు తోస్తుంది..

 సంగీతాన్న్ని నమ్మి ..

సాహిత్యంలో ఎక్కువగా కృషి చేయనివాడు..

 అనంత కృష్ణ శర్మ అయితే ..

సాహిత్యాన్ని నమ్మి ..

సంగీత ..నాట్యాలను ..

రెండింటినీ కూడా నిర్లక్ష్యం చేసిన వాణ్ణి నేనేమో అని.

పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులవారి వ్యవహార జ్ఞానం

అసలు అయ్యకు..

ఈ లౌకిక వ్యవహారాల పట్ల..

అస్సలు అవగాహన లేదు.
 

ఏదైనా గవర్నమెంట్ తరఫున ఏలెటరో ..

వ్రాయవలసి వస్తే..

ఏ శ్యామసుందర్ సారునో అడిగే వారు ..

ఒరే ఈ లెటర్ కొంచం రాసి పెట్టరా ..

అని..

..

షేక్స్పియర్ ..మిల్టన్.. షెల్లీ ..ఠాగూర్ ..

లను చీల్చి చెండాడిన అయ్యకు ..

ఒక్క లీవ్ లెటర్ రాయటం రాక పోవటమేమిటి..?
 

వారు ఆశ్చర్యంగా చూసేవారు..

నవ్వుకునే వారు ..

అయినా అర్థం చేసుకొనే వారు

అన్నట్లు ..

శ్యామ సుందర్ సారు..

రామకృష్ణా హై స్కూల్ లో టీచరు..
 

అయ్య ఏ సన్మానాలకు వెళ్ళాలన్నా ..

వాళ్ళను తనతో పిలుచుకు పోయేవారు..
ఒరే ..గుంటూరులో సన్మానముంది 

రారా.. పోయొస్తాం అనేవారు..
వాళ్ళు లీవో ..గీవో ..పెట్టుకుని ..

ఆ రోజుకు సిధ్ధంగా వచ్చే వారు..
 

అయ్య ముందుగానే..

నాతో పాటూ ఒకనికి టికెట్లు మీరే భరించాలి..

అని సన్మాన సంఘం  వాళ్ళకు చెప్పేవారు

అలా మంచి మంచి సభలను 

వారు సైతం ఆస్వాదించారు..