భిన్నత్వంలో ఏకత్వం ..

యోగస్థః కురు కర్మాణి సజ్గం త్యక్త్వా ధనుంజయ 

సిద్ధ్యసిద్ధ్యోస్సమో భూత్వా సమత్వం యోగ ఉచ్యతే (శ్రీమద్భగవద్గీత)

ధనుంజయా! 

యోగనిష్టుడవై 

నీ నిత్యకృత్యములను నిర్వహింపుము. 

కర్మలయందు సంగము.. 

లేక ఆసక్తి వీడుము. 

సిద్ధించిన దానియందును, 

సిద్ధింపని దానియందును 

సమబుద్ధి కలిగియుండుటయే "యోగం". 

అంటే సమత్వమే "యోగం".

మా అయ్య నేనూసాయిబాబా దగ్గరికి వెళ్ళాం ..
నాకప్పుడు అయిదారేళ్ళేమో మరి
స్పెషల్ రూం లో ..

బాబా అయ్య ఇద్దరూ నేలమీద కూర్చున్నారు.
నేను ఇద్దరినీ మార్చి మార్చి చూస్తున్నాను.
 
కానీ 
నాకు వారేం మాట్లాడారో అర్థం కాలేదు.
ప్రయత్నించలేదేమో..
దాదాపు అరగంట సేపు 

సన్నని వెలుతురు ప్రసరించే 
ఆ గదిలో గడిపాం
 
ఇంకేముంది ..
అయ్య నేను ఇన్ని కోట్లు జపం చేసాను..
నాకు ఏమీ అనుభూతి కలుగలేదు ..
నా పరిస్తితి యేమిటి..
 
"సాధనలో మీ అనుభవం ఏమిటి..?"
ఇలా సంభాషణ జరిగి ఉండవచ్చు
లౌకిక విషయాలకు 
అయ్యవద్ద స్థానం లేదు కదా..
నేను అయ్య పాటను పాడినట్లు గుర్తు..
 
బాబా నా శిరస్సు నిమిరారు..
ఎంత గొప్ప అనుభవం
అసలు నేనెవరు.
ఈ జీవి యోగ్యత ఏమిటి..?
ఎందుకు ఒక జ్ఞాని కడుపున పుట్టాను..?
అని ప్రశ్నలు 

నేనూ వేసుకుంటూ వుంటాను..
 
ఇంటికి వచ్చిన అయ్య..
"బ్రహ్మాండంగా సాక్షాత్కరించిన యోగ శక్తిని 

అక్కడ నేను చూసాను.."

 అన్నారు.

పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులు గారికి 

ఒక గురువు ఉండేవాడు ..

ఆయన పేరు నాకు తెలియదు 

కానీ 

ఆయన చిరునవ్వుతో 

చూసినవారికి పిచ్చెక్కినట్లవుతుంది. 

అంత గొప్ప ఏదో ఆ చిరునవ్వులో వుంది. 

ఇంతకూ ఆయన నన్ను ఆశీర్వదించాడు 

నేను ఆయనకు పాదాభివందనం చేసాను 

ఆయన మాణిక్య ప్రభువంశం వారికి బంధువు. 

నారాయణాచార్యులు గారు 

ఒకనాడు మా ఇంటికి వచ్చి 

"నీలో ఏమి సుగుణములున్నవని 

నా గురువు నిన్ను ఆశీర్వదించాడు..?"

అని అడిగాడు తీవ్రత నటిస్తూ..

నాలో ఉన్నవని కాదు 

ఉండాలని దీవించాడు 

దీవన అదనం ..

చిరునవ్వు దొడ్డది..

అన్నాను నేను.

"నువ్వు నా గురువుకు కూడా టోపీ వేసావా..?" అన్నాడు పుట్టపర్తి 

తనూ ఒక చిరునవ్వు నవ్వాడు. 

అది అతడి కవిత్వానికి మించినది. 

నువ్వు అదృష్టవంతుడివిరా అన్నాడు. 

ఆ తర్వాత 

ఒక అనుభవాన్ని చెప్పుకు పోసాగాడు. 

నారాయణాచార్యులు. 

దీని సారాంశం.

ఒకసారి పుట్టపర్తి 

సాయిబాబాను చూడడానికి వెళ్ళాడు నారాయణాచార్యులు గారు 

తన ఇల్లూ..

ఆయన ఊరూ ఒకటే అయినందున ..

తప్పేమీ సంబంధాలు ఇట్లాగే కొనసాగుతాయి 

అది అనుబంధమే అయిన సంఘటన ఇది.
 

ఆచార్యుల వారిని చూడగానే 

బాబాగారు సంతోషం ఉప్పొంగి 

"కవీ.. కవీ..

 శివతాండవం పాడవయ్యా.."

 అని పసిపిల్లవానిలాగా అర్థించాడు. 

ఆదేశించాడు 

ఆప్యాయతలో 

అభ్యర్థనకూ ..ఆదేశానికీ ..తేడా ఉండదు.
 

ఆచార్యుల వారికి 

శివతాండవం గానం చేయమని అడిగేవాడే 

రసికుడు కదా.. 

గానం ప్రారంభించినాడు 

బాబా ఆనందంతో 

ఇంత కలకండ (శూన్యంలోంచీ ) తీసి 

కవినోట పెట్టాడు. 

గానం ఆనంద చిత్రావతి అయింది. 

బాబా మరింత ఆనందంతో 

ఒక లాకెట్ శూన్యంలోంచీ తీసి 

కవి మెడలో వేశాడు. 

ఇట్లా వారి మధ్య సరస సంబంధం నడిచింది. 

ఆచార్యులవారు "వెళ్లి వస్తానని.."

 బయటకొచ్చాడు 

నడకన బుక్కపట్టణం చేరుకున్నాడు. 

అక్కడ 

ఒక శంకర పీఠస్వామి బస చేసి ఉన్నాడు. 

అతడు ఆచార్యుల వారికి చిన్ననాడు సహాధ్యాయి. 

అతడిని దర్శించి 

లాకెట్ వగైరా బహుమతులు చూపించి 

"ఇవన్నీ శూన్యంలోంచీ ఎట్లా వస్తాయి..?"

అని అడిగాడు ఆచార్యులు గారు. 

స్వాములవారు తన వంటవారిని పిలిచి 

వీరు నారాయణాచార్యులు 

నా సహాధ్యాయి 

గొప్ప కవి 

సన్మానించు 

అని ఆదేశించాడు. 

అతడు కలకండ శూన్యంలోంచీ తీసాడు
విభూది  కూ డా ..

కానీ అది చేతిలోంచీ జల జల రాలుతోంది 
నిక్కచ్చిగా మోతాదులో 
బాబా వద్ద వచ్చినట్లు రాలేదు. 

"ఇదేమీ..

 మోతాదులో రాలేదు జల జల రాలుతున్నదీ..?"

 అని ఆచార్లు అడిగాడు 

వంటవాడు "అదే.. ఇంకా తెలియటం లేదు.." అన్నాడు. 

"ఏది తెలియడం లేదూ ..?"

అన్నారు ఆచార్యులు. 

జవాబు లేదు..

వంటవాడూ ఆచార్లు గారిని తన ఓపిక ప్రకారం సత్కరించాడు. 

కాకపోతే లాకెట్ ఇవ్వలేదు.
 

అంతే ..

స్వాములవారు 

తాను అరవై ఏళ్ళనుంచీ జపం చేస్తున్నాననీ 

వంటవాడు మూడేళ్ళకిందట తన వద్దకు రాగా 

మంత్ర దీక్ష ఇచ్చినాననీ 

అతడు శూన్యంలోంచీ వస్తుజాలం తీస్తున్నాడనీ వివరించి చెప్పుకున్నాడు.
"ఎందుకు ఇట్లా అవుతుంది ..?"

అని ఆచార్లు అడిగాడు నన్ను 

అంటే ఆయన వద్ద తగు వివరణ ఉన్నదన్నమాట. 

"చెప్పండి.."  అన్నాను
"చెప్పేందుకేమున్నది ..?

ఒక్కొక్కని సాధన ..

ఒక్కొక్క విధంగా పరిణమిస్తూ ఉంటుంది. 

సాధకులందరికీ ఒకే అనుభూతి కలగాలని 

ఎక్కడైనా ఉన్నదా ..?

అంతమాత్రంలో 

అవతలవాని అనుభవం విరుధ్ధమని గానీ 

కొరగానిదని గానీ అనలేము..

దివ్యానుగ్రహం 
సహస్రానేక రూపాలలో లభిస్తుంది 

వీళ్ళకు అట్లా లభించింది..

మనకు ..?"
అని చెప్పుకుపోయాడు.

ప్రక్కనే ఉన్న కాఫీ చల్లారిపోతుంటే
 

ఎవరి సాధన వారిది ..

ఎవని అనుభవం వానిది..

ఎవని ప్రతిభ వానిది ..

అదే భిన్నత్వంలో ఏకత్వం ..

విడివిడి డ్రస్సులు 

సోకులు.. వాగాడంబరాలు..

కావు...
 

జి.కృష్ణ
ఆంధ్రప్రభ సచిత్ర వారపత్రిక.