పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులూ.. శిష్యులూ

ప్రతి ఇంట్లో ..

ఏవో..

కుటుంబ పరమైన గొడవలు..
ఆర్థిక పరమైన.. వాదనలు..
 

కానీ మా ఇంట్లో ..
అమ్మ ..అయ్యలకు..

పురాణ పరమైన గొడవలు..
అధ్యాత్మిక వాదనలు..
నమ్ముతారా..?
 

మధ్య లో భక్తులు 

అటో తాళం.. ఇటో తాళం..

హిమాలయాలకు పరిగెత్తి పోతే..

దేవుడు దొరుకుతాడా..?
ఇంట్లోదేవుడు లేడా..?
సంసారం వదిలేస్తే మోక్షమొస్తుందా..?

ఇవన్నీ సత్యాలే..
కానీ అయ్యప్రేమంతా..

వ్యాసునిపైనా ..

వాల్మీకి పైనా ..

కబీరుపైనా..

కాళిదాసుపైనా..
ఇహలోకంలో ఉన్నా ..

వారి మనసూ ..ఊహలూ ..

వాళ్ళకాలంలోనే విహరిస్తూంటాయి..మరి..
అదేమిటంటే ..

అరికాలి మంట నెత్తి కెక్కుతుంది..
 ఒకసారి..

రఘూత్తముడు అమ్మతో అన్నాడట..
 

"అమ్మా ..
మీది ఈ జన్మ బంధం ..
మాది జన్మ జన్మల బంధం.."
అమ్మ .."అట్లే కానీ లేవయ్యా "

అనేదిట నవ్వుతూ.
అమ్మకు ..

అయ్యకు ..

మధ్య శిష్యులు
పాపం మా అమ్మ..
ఎవరికీ రాని కష్టాలు అనుభవించింది..

అదీ ఈ కాలంలో..

ప్రవచనాలు చేసే వాళ్ళైతే..
ఎన్ని ఆధ్యాత్మిక బోధనలు చేసినా..
ఇంటికీ..

శిష్యులకూ..

తగినంత దూరాన్ని మైన్ టైన్ చేస్తారనుకుంటా..

అయ్యకది తెలియదు..
ఆయనతో పాటూ ..

ఆయన ఏది తింటే వాళ్ళూ ..

అదే తినాలి.. తాగాలి...
ఎన్ని రోజులైనా..

ఆయనకు తెలిసింది..
పుస్తకాలలో చెప్పింది..

ప్రాక్టికల్ గా తీసుకు రావాలనే..!!

అమాయక బాలుడు మా అయ్య.

కర్తవ్యం సినిమాలో అనుకుంటా..
ఒక చిన్న బాబు టీచరును అడుగుతాదు..
మీరు అపధ్ధం చెప్పవద్దని చెబుతారు..
సత్యమే చెప్పాలంటారు..
అదే సత్యం చెబితే..

మా అమ్మా నాన్నా ..

ఏదో తప్పు చేసి నట్లు కొడుతున్నారు ..
సత్యం పలకటం తప్పా టీచర్ ..?

మరి మహాత్మా గాంధీ సత్యమే పలికాడుగా..
అలాంటి స్వచ్చమైన మనసున్న వాడు అయ్య.
 

లేక పోతే శిష్యులను నెత్తిన పెట్టుకుని
ఈడొచ్చిన ఆడపిల్లలున్న ఇంట్లో ..

మా అమ్మ ఎలా చేసిందో..?
 

ఎవరైనా తప్పు చేస్తే ..

అవును నేను తప్పు చేసాను..
అని ఒప్పుకుంటారా..?
బుకాయిస్తారు..!!
 

కానీ ..

అవును ..నేను తప్పు చేసాను..
మహా మహులే..

తప్పు నుంచీ తప్పుకో లేనప్పుడు..
నేనెలా తప్పుకో గలనూ..?
అని నిర్భీతిగా ..

తప్పుకు కూడా తల యెత్తి నిలిచే..

తత్వమున్నవాడు

ఒకసారి..
రఘూత్తమ రావ్ అమ్మతో అన్నాడు..
"మీది ఈ జన్మ బంధం..
మాది జన్మ జన్మ ల బంధం..
"సరే.. అలాగే కానీ లేవయ్యా.."
అంది అమ్మ నవ్వుతూ..

నియమ బధ్ధ జీవితమామెది..

నాది బైరాగి జీవితం ..

ఆమెకూ.. నాకూ ..పొత్తే కుదిరేది కాదు..

కానీ ..

తన సత్ప్రవర్తన అనే కుర్చీ  నుంచీ దిగకుండానే 

నా యొక్క దౌర్బల్యాలను..

క్షమించే తల్లి గుణం ..ఆమెలో గమనించాను.
 

ఒక సారి ..

విశ్వనాధా ..నేనూ ..

ఒకే సభలో మాట్లాడాలి..
ఆయన చెప్పినదంతా ..

నేను వెంట వెంటనే పూర్వ పక్షం చేస్తున్నాను..
ఆమే మా వాగ్వివాదానికి ముగింపు పలికింది.

అంతటి పాండిత్య ఖని నా భార్య.

1983 లో ఆమె స్వర్గస్థురాలైన తరువాత..

 నా కలం మూగవోయింది. 

జీవచ్చవాన్నయ్యాను..

రుధ్ధ కంఠంతో తన గౌరవాన్ని ప్రకటించేవారు ..