ఆకాశవాణి
మద్రాసు కేంద్రం
"......................"
ప్రసంగం
వక్త..శ్రీమాన్ పుట్టపర్తి నారాయణాచార్యులు

 అమ్మా ..రా..
"అప్పుడే వస్తా వుందా...మీ అయ్యది..?"
"ఏయ్ సిగ్నల్ లేదు అటు తిప్పవే.."

 గర్.............
గర్...........
"ఆ ఇప్పుడు బాగొస్తావుంది.."

పుట్టపర్తి వారి కంఠం ఖంగున మోగుతోంది.
నడుమ నడుమ దగ్గు..

 "చూడు..
ఎట్ల దగ్గుతున్నారో ..?
మందేసుకున్నారో..? లేదో.?"

 ఇంతలో ఓ చిన్న పిల్ల 
ఆడుకుంటూ వచ్చింది..
అప్పుడప్పుడే మాటలొస్తున్నయ్ దానికి

 "రాధా.."
"రాధా..రా.."
పిలిచింది అక్కయ్య

 "అయ్య..అయ్య.."
అని రేడియో వేపు చూపించింది
దగ్గరగా వచ్చిందా పిల్ల
"ఇదిగో అయ్య .."

 అని దాని కళ్ళల్లోకి ముద్దుగా చూసింది..
చివరిదవటంతో దాన్ని అందరూ ముద్దు చేసేవారే..

అందులోంచీ వస్తున్న 
అయ్య కంఠాన్ని గుర్తించింద ది..
అందరి ముఖం వంక చూసి నవ్వింది 

అందరూ సంతోషంగా చూసుకున్నారు 
ఒకరి ముఖాలొకరు..

 అయ్య ప్రసంగం ధారాపాతంగా 
సాగిపోతూవుంది దగ్గుతో సహా..

 కానీ ..
ఆ పిల్ల ఆందోళనగా రేడియో వేపు చూసింది.
ఒక్క పెట్టున ఏడుపు లంకించుకుంది..

 "ఏమైందే.."
"ఏమైందే.."
ఒకటే ఏడుపు..
"ఏమైనా కుట్టిందేమో..?"

కానీ రాధ 
అక్కయ్య చేతిలోని రేడియో లాక్కుంది..
రెండు చిన్న చేతులతో 
గుండెకు గట్టిగా హత్తుకుని..

 "అయ్య రేడియోలో ఇరుక్కు పోయారూ.."
అని అంటూ 
మరింత పెద్దగా ఏడ్వసాగింది..
"ఆ..
ఆ..
ఏమైంది..?"

 "అయ్య ఈ రేడియోలో ఇరుక్కుపోయారు.."
అక్కయ్య గట్టిగా నవ్వింది..

 "అవునే..
 అయ్య రేడియోలో ఇరుక్కు పోయారు 
ఇప్పుడెట్లా..?"
అంది..

 "అమ్మా ..
అయ్య రేడియోలో ఇరుక్కు పోయారు.."
అది అమ్మ వంక చూసి మళ్ళీ ఏడుపు..
"అమ్మ అయ్యను బయటికి తీ అమ్మా.."
కన్నీళ్ళూ కలిసి కాటుక ముఖమంతా 
అలుక్కు పోయింది..

 అక్కయ్య ఎత్తుకుంది..
"అయ్య బయటికెలా వస్తారిప్పుడు..?"
ఏడుపాపి అక్కయ్య ముఖంలోకి 
భయంగా చూసింది మళ్ళీ..

 "ఇంక అయ్య రారు..
అవును కదే.. "
"ఆ.. అవును..
ఇంక అయ్య రారు..."

 "అయ్యా .."
ఇంకా గట్టిగా ఏడుపు..

 "ఏయ్ ఊరుకోండే.."

"ఏయ్ ఊరుకో.."

 "నువ్వుండమ్మా..
ఏడ్వద్దు..
అయ్యకు ఏమీ కాలే ..
అయ్య రేపు వస్తారు..
సరేనా.."
అపనమ్మకంగా చూసింది..

 "ఇది రేడియోనే మొద్దూ.."

అక్కయ్య నెత్తిన ఒకటి మొట్టింది..
మరునాడు అయ్య వస్తూనే 

 ఇది పెద్ద న్యూసు.
అయ్యకు ఆనందమే ఆనందం
పాపకు ఆహ్లాదం..